Ενδιαφέρουσα επιστολή Βλαχογιάννη

Μια ενδιαφέρουσα επιστολή του καθηγητή Χρ.Βλαχογιάννη δημοσιεύεται στη σελίδα 29dytika.gr. Αφορά ουσιαστικά διαμαρτυρία του καθηγητή για το ότι δεν απαντήθηκαν από την πλευρά του Δημάρχου κ. Αναγνωστόπουλου κάποιες ερωτήσεις. Με την ευκαιρία ο κ. Βλαχογιάννης κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν και μια ανασκόπιση της κατάστασης των τμημάτων του Πνευματικού Κέντρου.
Είπαμε, το debate θα έχει και συνέχεια.... Ακολουθεί η επιστολή.



Ευκαιρία ζητούσες και την …έκανες
Αφορμή να αποτυπώσω τις σκέψεις μου τούτες στάθηκε η προμελετημένη φυγή του Δημάρχου μας, Γιάννη Αναγνωστόπουλου, από την συνέντευξη τύπου με τους υποψηφίους Δημάρχους του νέου διευρυμένου Δήμου Μεσολογγίου, που οργάνωσε η κίνηση πολιτών «Ούριος άνεμος». Η αιτία υπήρχε, ανακάλυψε και την αφορμή –εμένα- και την …έκανε, ως το συνηθίζει, με λεονταρισμούς και …βαρειά πηδηματάκια. Μετά τους δημοσιογράφους, ακολούθησαν τρεις τοποθετήσεις-ερωτήσεις φορέων, με σημαντικότερη αυτή του εκπροσώπου τού «Ούριος Άνεμος», που ουσιαστικώς ζητούσε εξηγήσεις από τον νυν Δήμαρχο για μια σειρά από αυθαιρεσίες της Δημοτικής Αρχής σε σημαντικά θέματα, όπως το Σχέδιο Πόλεως, το ΚΤΕΛ, την Ηλεκτρική κ.λ.π. και ακολούθησα εγώ, ως εκπρόσωπος του Συλλόγου «Φίλοι του Ραδιοφώνου», διατυπώνοντας ερώτηση, που είχε σχέση με ένα τμήμα του όρου «πολιτισμός», προς όλους, επί λέξει, ως εξής: «Αποτελεί θλιβερή διαπίστωση του συνόλου σχεδόν των συμπολιτών μας πως η απερχόμενη Δημοτική Αρχή βύθισε στην ανυπαρξία την πολιτιστική ταυτότητα της πόλης μας. ‘Κατόρθωσε’, μέσα σε 4 χρόνια, να διαλύσει και τα τρία τμήματα, που εκπροσωπούσαν το Μεσολόγγι επαξίως σε κάθε πολιτιστική παρουσία, την Φιλαρμονική δηλαδή, το χορευτικό και την χορωδία, αφήνοντας επιλεκτικώς απλήρωτους μέχρι και σήμερα τους επικεφαλής αυτών των τμημάτων. Επιπλέον, η νυν Δημοτική Αρχή ίδρυσε και λειτουργεί παρανόμως Δημοτικό Ωδείο, εισπράττοντας επίσης παρανόμως χρήματα από μη ενημερωμένους για την νομιμότητα λειτουργία του γονείς των μαθητών. Τα τρία πρώτα χρόνια, παρ’ ότι υπήρχε αρμόδιος αντιδήμαρχος επί θεμάτων πολιτισμού, αμειβόμενος αναλόγως, εν τούτοις τα πολιτιστικά θέματα χειρίστηκε με καταστροφικό για την εικόνα και την υπόληψη της πόλεως τρόπο, άτομο μη εκλεγμένο, το οποίο ευρίσκετο εκεί παρανόμως. Μετά την από κοινού απομάκρυνση Αντιδημάρχου και αυτού του ατόμου, για λόγους που δεν γνωρίζουμε, η θέση του Αντιδημάρχου επί θεμάτων πολιτισμού παραμένει κενή μέχρι και σήμερα, πιθανώς επειδή η αποστολή εξετελέσθη επιτυχώς τα τρία προηγούμενα χρόνια.

Ερωτάται ο νυν Δήμαρχος: Για ποιο λόγο δόθηκαν υπεραρμοδιότητες σε ένα μη εκλεγμένο άτομο, το οποίο έσυρε τον Δήμο ακόμα και σε δικαστικές εμπλοκές; Ζητάτε από τους πολίτες του διευρυμένου Δήμου να σας εμπιστευτούν και πάλι. Τι ακριβώς θα αλλάξει, σε περίπτωση επανεκλογής σας, και με ποιο τρόπο ο Δήμος θα βγει από την πολιτιστική ανυπαρξία, που με ευθύνη σας έχει περιέλθει; Με ποιο διαφορετικό τρόπο θα διαχειριστείτε τα αντίστοιχα θέματα; Προς τους άλλους υποψηφίους Δημάρχους η ερώτηση έχει ως εξής: Ποια θα είναι η πολιτική σας στον τομέα του πολιτισμού και πώς σκοπεύετε να διαχειριστείτε τις τεράστιες δυνατότητες πολιτιστικής προβολής που διαθέτει η περιοχή μας;» Πριν καν διατυπώσω την ερώτηση ο κ. Αναγνωστόπουλος είχε σηκωθεί και με φράσεις του τύπου «τι ερωτήσεις είναι αυτές, είναι στημένες» απεχώρησε φωνασκών, μετά της κουστωδίας των χειροκροτητών του, με επικεφαλής τον Αντιδήμαρχο Κατσίνα, αφήνοντας τον κομοδινομάλλη να κραυγάζει προς πάσα κατεύθυνση, περί παντός επιστητού.

Απερχόμενε Δήμαρχε, Αναγνωστόπουλε

Ξερενόμαστε πολλά χρόνια για να μπορέσεις να ξεφύγεις τόσο εύκολα τουλάχιστον από την δική μου μνήμη και προσοχή. Όσες προσπάθειες κι αν έκανες στην συνέντευξη να πείσεις για το δίκιο σου και για το άδικο των επιθέσεων που υφίστασαι, παραμένεις πανευκόλως προβλέψιμος. Πώς άραγε θα απαντούσες στα συγκεκριμένα ζητήματα που σου έθεσε ο Πετρονικολός και τι θα έλεγες για τα απανωτά δικαστικά «χαστούκια» που «έφαγες» ή που αναμένεται να «φας» στα συγκεκριμένα θέματα. Βρήκες λοιπόν την ευκαιρία, με την δική μου παρέμβαση, να με εμφανίσεις ως εμπαθή απέναντί σου και να την …κάνεις με γενναία έξοδο (στο είπα ότι επαναλαμβάνεσαι), αφού πήρες χαμπάρι από τις πρώτες μου φράσεις για ποιο πράγμα θα σε ρωτούσα. Και τι θα μπορούσες να πεις άλλωστε; Τι απ’ όσα ανέφερα δεν είναι αλήθεια; Υπάρχει σήμερα Φιλαρμονική, Χορωδία ή Χορευτικό; Ξέρω, θα μου πεις Φιλαρμονική υπάρχει. Έλα όμως που μιλάς με μένα κι όχι με τις μαμάδες που βγαίνουν να χειροκροτήσουν τα βλαστάρια τους, μόνο και μόνο επειδή φορούν στολή. Σου παρέδωσα μια Φιλαρμονική 50 ατόμων, που «βρόνταγε» σε κάθε της παρουσία. Οι «ειδικοί» σου σού επέβαλλαν να με απομακρύνεις, για να μην με έχετε μέσα στα πόδια σας. Εγώ, βλέπεις, χαλάω συχνά …σούπες. Νόμισες ότι θα το κάνεις εύκολα. Μόλις εξελέγης -και πριν αναλάβεις- βρόντηξες ξένες πόρτες. Μόλις έφαγες «μαύρο» και αντελήφθης ότι ο κορμός της Φιλαρμονικής είναι συμπαγής έσπευσες να μας διαιρέσεις (ξέρουν από τέτοια οι «ειδικοί»). Δυστυχώς για όλους μας και ευτυχώς για τα σχέδιά σου ουδείς των μουσικών μου κατάλαβε το σχέδιό σας. Ο Χρηστάκης τότε δέχθηκε να παραστήσει τον Εφιάλτη. Χρώσταγε, βλέπεις, ο Πρεβεζάνος χρήματα και σε μένα και στους μουσικούς μου. Μόλις, με δικές μου ενέργειες και με την αποφασιστική συνδρομή της Καρατσώρα, πήραν τα χρήματά τους, με «πούλησαν» σχεδόν άπαντες. Μέχρι κι ο αδερφός μου! Εγώ απλήρωτος μέχρι και σήμερα. Αργότερα όλοι τους κατάλαβαν μέχρι πού έφθανε το ενδιαφέρον το δικό σου και των «ειδικών» σου και τι βλέψεις είχες για την Φιλαρμονική. Να βγουν οι Γιορτές της Εξόδου μη γίνετε ρόμπα και μετά «μην τον είδατε τον Παναή». Αποτέλεσμα, λίγους μήνες μετά την «προδοσία», άδειασε η Φιλαρμονική. Έφυγε ο Χρήστος –πληρώθηκε όμως για τον ιδρώτα του-, η «αντ’ εσού» έφερε ένα φουκαρά απ’ απέκει και προσπαθούσε να βάλει σε σειρά καμμιά δεκαριά λιανόπαιδα να αναστήσουν την Φιλαρμονική και να της λένε τα κάλαντα να καμαρώνει. Πρώτη φορά στην ιστορία της η ένδοξη Φιλαρμονική του Δήμου Μεσολογγίου παρουσιάζει εικόνα μόνο για οίκτο. Προσπάθειες όμως γίνονται, κατά την προσφιλή σου μέθοδο, να εκθρέψεις εκ νέου …Εφιαλτάκια. Μόνο που τώρα δεν προκάνεις. Τελείωσες, μαζί με τα κόλπα σου. Έχω κρατήσει στην μνήμη μου την υπόσχεση που έδωσες στον «αέρα» πως θα φτιάξεις στην θητεία σου μπάντα 100 ατόμων. Και στην δική σου περίπτωση, ο σοφός λαός μας έχει αποφανθεί σωστά, για τα αυγά που δεν βάφονται με πορδές. Νόμιζες ότι θα με γονατίσεις επειδή δεν με πληρώνεις, παρ’ ότι έχεις στα χέρια σου αμετάκλητη δικαστική απόφαση που σε υποχρεώνει να το πράξεις, κι ότι θα σε παρακαλέσω. Περήφανος γεννήθηκα και έτσι θα απέλθω. Βγες, εσύ ο πολύ άντρας, και πες στον κόσμο γιατί δεν πληρώνεις τα δεδουλευμένα μου εδώ και τέσσερα χρόνια και με ταλαιπωρείς με εφετεία και άλλα προσκόμματα. Ναι, ο Πρεβεζάνος μου τα οφείλει (προς τιμήν του όμως ήρθε στο Δικαστήριο και το κατέθεσε) αλλά ο Δήμος έχει συνέχεια, δεν είναι ούτε ο Πρεβεζάνος ούτε εσύ. Ο Δήμος είμαστε εμείς που σας ψηφίζουμε και μας επιβαρύνετε με τόκους και δικαστικά έξοδα, αντί να υπακούσετε στις εντολές της Δικαιοσύνης. Η οφειλή του Δήμου προς εμένα, όταν έκανα την αγωγή, ήταν 7.200 Ευρώ και σήμερα το απαιτητό ποσό είναι 9.000 Ευρώ, πλέον τόκων υπερημερίας. Από την τσέπη σου θα τα πληρώσεις, όταν πληρωθούν; Όχι βεβαίως, από την τσέπη μας. 1.800 Ευρώ και βάλε είναι ο λογαριασμός για τους δημότες, μόνο για μένα, για να κάνετε εσύ και οι «ειδικοί» σου το κέφι σας και να βγάλετε τα συμπλέγματα απέναντί μου. Συμπλέγματα, που πηγάζουν από την μηδενική σας σχέση με τον πολιτισμό, που τον ξέρετε μόνο ως όνομα που κάτι σοβαρό σημαίνει. Νομίζετε πως η θέση σας σάς δίνει το δικαίωμα και το ανάστημα να συναναστραφείτε με ανθρώπους με αξίες. Όταν όμως αυτό όλως τυχαίως συμβεί, τους μιλάτε για …γκόμενες!

Εγκατέλειψες το χορευτικό του Δήμου, που έχει κάνει γνωστή την πόλη μας στα πέρατα του κόσμου, και διαλύθηκε, για να πριμοδοτήσεις ένα ιδιωτικό φορέα με χρήμα, κτήριο, φως, νερό, αφήνοντας απλήρωτο τον δάσκαλο και για τα 4 χρόνια της θητείας σου. Τι δικαιολογία άραγε μπορείς να βρεις και γι’ αυτό.

Για την χορωδία ο λόγος τώρα. Ούτε τον ευτραφή ευεργέτη σου σεβάστηκες και τον παράτησες κι αυτόν στην μοίρα του. Θα μπορούσε να υπάρξει στον ντουνιά άνθρωπος που να δωρίσει με προφορική συμφωνία, βασιζόμενος στον λόγο τον δικό σου και των «ειδικών» σου, μια επιχείρηση από τις πιο προσοδοφόρες, μόνο και μόνο επειδή βαριόταν να ιδρώνει για να βγάζει χρήμα και επειδή του τάξατε να τον κάνετε διευθυντή (δύο μισθούς δηλαδή καθιστός, δεν είναι κι άσχημα, συν ένα από το Νιοχώρι, τέλεια); Ιδρύσατε Δημοτικό Ωδείο στον βρόντο, αγνοώντας νόμους και προϋποθέσεις, εισπράττοντας χρήμα από τους επίσης «χύμα» γονείς, αφού ούτε ρώτησαν αν το Ωδείο έχει άδεια ούτε αν οι καθηγητές που διδάσκουν έχουν τα τυπικά προσόντα. Η Καρατσώρα δηλώνει και πάλι πεπλανημένη και απατημένη από την αντ’ αυτής, (ο μισθός όμως πέφτει) κι ο Σπύρος θεατής. Τι να πρωτοκάνει άλλωστε; Λεφτά από τις παχειές υποσχέσεις πουθενά στον ορίζοντα για τον ίδιο. Φυσικό και επόμενο η χορωδία να «πνέει τα λοίσθια». Υπάρχει ίσα-ίσα για να βουλώνει καμμιά τρύπα και να λέει κανά κομμάτι από τους «Ελεύθερους Πολιορκημένους», για νιοστή φορά. Όχι τίποτα άλλο, σας δώρισε και τα όργανά του και δεν μπορεί να τα πάρει πίσω. Αλήθεια, Δήμαρχε, τι έγινε η Μπόκαρη; Πού την εξαφάνισες; Τι μαγικό έκανες κι έμεινε η πόλη χωρίς πολιτισμό; Πες μας τι έγινε; Γιατί αυτή η σιωπή; Μας τρώει η περιέργεια. Μην κινδυνέψει κι ο Ρήγας από υπερπολιτισμό!

Τι να σε κάνω όμως; Έχεις χάρη που δεν υπάρχει κράτος. Επειδή είσαι μικρογραφία του, το ξέρεις και ενεργείς με τόσο προκλητικό τρόπο. Ξέρεις πως, ό,τι κι αν κάνεις, δεν υπάρχει τιμωρία, γιατί άνθρωποι σαν κι εσένα φτιάξανε τους νόμους και θα προστατέψουνε πρώτα τους εαυτούς τους, τα κοράκια δηλαδή, για να μην βγάλει το ένα το μάτι του άλλου. Το λέει άλλωστε κι ο σοφός λαός μας. Ο Ραγκούσης, ας πούμε, από μπιφτεκάς στην Πάρο έφτασε να γίνει υπερυπουργός και να σχεδιάζει «Καλλικράτη». Οποία παρακμή και κατάντια!

Αν υπήρχαν νόμοι που να εφαρμόζονταν θα τρέματε και μόνο στην σκέψη να παρανομήσετε, γιατί θα πηγαίνατε κατ’ ευθείαν στο «φρέσκο». Θα τολμούσες να κάνεις τα παιχνίδια σου με Ακαδημία, ΚΤΕΛ, Ηλεκτρική, Σχέδιο Πόλεως κλπ, αν ήξερες πως θα περάσεις αρκετά από τα χρονάκια, που σου έμειναν να ζήσεις, συντροφιά με κατακάθια; Αν υπήρχαν νόμοι που να σου δεσμεύουν προσωπική περιουσία, όταν δεν εκτελείς αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, για δεδουλευμένα, θα το σκεφτόσουνα πολύ να με αφήνεις απλήρωτο και να καυχιέσαι κι από πάνω πως είσαι και μάγκας, επειδή, για λόγους τυπικούς, η στείρα νομικίστικη προσέγγιση σε προστατεύει. Θα περιμένω να τα πάρω από τον επόμενο, όπως πάντα με τόκο 6%. Εσύ πάντως δεν θα είσαι. Ίσως, ξέρεις, είναι ευκαιρία να γυρίσεις και στην πρότερη ζωή σου, τώρα που θεωρείσαι ευκατάστατος (είδα το «πόθεν έσχες» σου και θαύμασα). Γιατί για γλέντια και παρέα είσαι καλός. Χορεύεις κι ωραίο «ράστ». Όταν πιάσω καμμιά φορά τον …ΟΠΑΠ και παίρνω κι εγώ συνταξάρα, θα βάψω μωβ το μαλλί μου και θα μαζευόμαστε στον τσιμενταρισμένο και στεγασμένο μπερντέ του Πάτσουλα να τα πίνουμε και να ξεφαντώνουμε. Παρεμπιπτόντως, πες του τίποτα, γιατί το ’χει ξεφτιλίσει με τις καταπατήσεις του. Θα φάει, όπως το πάει, όλο το πάρκο «Καλά Καθούμενα». Εκτίθεσαι, περίοδος που είναι, δεν το καταλαβαίνεις; Ενημέρωσέ τον επίσης και για τα 100 χιλιάρικα, που κοπανάει συνεχώς σαν ποίημα, πως το έγγραφο παραλαβής τους φέρει φαρδειά-πλατειά την υπογραφή σου. Όχι, δεν λέω το ρητό…

Γιάννο μ’, για Δήμαρχος δεν κάνεις. Έτσι σου απάντησα, κάμποσα χρόνια πριν (συνεργαζόμασταν τότε, εσύ Αντιδήμαρχος κι εγώ Μαέστρος της Φιλαρμονικής), όταν με ρώτησες αν θα σε ψηφίσω στις επερχόμενες εκλογές. Να υποθέσω ότι μου το φυλάς από τότε; Μπα, δεν νομίζω να είσαι τόσο μνησίκακος. Κατά βάθος, είσαι καλό παιδί. Κατά πολύ βάθος όμως…

Χρήστος Βλαχογιάννης, Καθηγητής Μουσικής