Τι θα γίνει τελικά με το στρατόπεδο?

Δεν επιβεβαιώνεται η κατάργηση του στρατοπέδου στο Μεσολόγγι.
Φόβοι της τοπικής κοινωνίας για «γκέτο» λαθρομεταναστών

Κανένα ζήτημα δεν φαίνεται μέχρι στιγμής να προκύπτει παρά τις έντονες φήμες περί προθέσεων αντικατάστασης του στρατοπέδου «Σπύρου Μουστακλή» στο Μεσολόγγι και μετατροπής του σε κέντρο υποδοχής λαθρομεταναστών.

Η έντονη φημολογία των τελευταίων ημερών ενισχύθηκε από τα τελευταία σοβαρά επεισόδια που προκλήθηκαν στην Πάτρα μεταξύ αλλοδαπών, τα οποία με τη σειρά τους προκάλεσαν αντιδράσεις από τοπικούς φορείς που ζήτησαν άμεσα την ρύθμιση του προβλήματος που αντιμετωπίζει η αχαϊκή πρωτεύουσα. Μια από τις προτάσεις που υποβλήθηκαν, ήταν αυτή της διασποράς και δημιουργίας κέντρων υποδοχής και προσωρινής εγκατάστασης και στους τρείς νομούς της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.
Ωστόσο μέχρι στιγμής τα Υπουργεία Εσωτερικών και Άμυνας δεν επιβεβαιώνουν καμία πρόθεση ή απόφαση κατάργησης του στρατοπέδου στο Μεσολόγγι προκειμένου στις εγκαταστάσεις του να φιλοξενηθούν αλλοδαποί μετανάστες. Την ίδια άποψη διατηρεί και ο δήμος Μεσολογγίου, όπου ο δήμαρχος Γιάννης Αναγνωστόπουλος σε συνεχείς τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχε με αρμόδιους φορείς, δεν επιβεβαίωσε σε καμία περίπτωση τέτοιο ενδεχόμενο.
Στην διάδοση και μόνο της φήμης, πολλοί ήταν εκείνοι που αντέδρασαν εξ αρχής έντονα, σημειώνοντας πως μια τέτοια απόφαση θα ήταν για πολλούς λόγους καταστρεπτική για την περιοχή. Ένας από αυτούς αφορά τον κίνδυνο και το ενδεχόμενο «γκετοποίησης» της περιοχής η οποία ήδη αντιμετωπίζει προβλήματα.
Θα πρέπει να σημειωθεί πως στα όρια του νέου δήμου Μεσολογγίου, το ζήτημα της μετανάστευσης έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις με τον αριθμό των αλλοδαπών μεταναστών αυτή την στιγμή να μην μπορεί ούτε καν να προσδιοριστεί. Δεκάδες καταυλισμοί είναι διάσπαρτοι σε όλη την έκταση του νέου δήμου (κυρίως στην περιοχή των Οινιαδών), όπου οι εκεί διαμένοντες διαβιούν σε άθλιες συνθήκες.
Από την άλλη πλευρά, οι τοπικές κοινωνίες είναι έντονα θορυβημένες από τα επαναλαμβανόμενα κρούσματα παραβατικότητας που καταγράφονται σχεδόν καθημερινά, απόρροια της εξαθλίωσης.
Η εντύπωση πάντων που διατηρούν οι πολίτες είναι πως το συγκεκριμένο ζήτημα επιχειρείται να αντιμετωπιστεί αποσπασματικά και χωρίς προηγούμενο σχεδιασμό. Η δημιουργία ενός κέντρου υποδοχής χωρίς πλαίσιο δράσης για την επόμενη μέρα, παραπέμπει περισσότερο σε «χωματερή ανθρώπων» και προσπάθεια επιφανειακής κάλυψη του προβλήματος.

(πηγή: Πολιτεία Αιτωλών και Ακαρνάνων)