Η Νέα Δημοκρατία έπαιξε μήνες με τα νεύρα των υποστηρικτών της. Και δεν είναι μόνο αυτό. Κατά καιρούς υπήρχαν διαρροές που ποτέ δεν διαψεύσθηκαν ότι βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με άτομα που ουσιαστικά δέχονταν και πίεση από αυτή να κατέβουν στις εκλογές. Δηλαδή, φαινόταν ότι το κόμμα τους παρακαλούσε και αυτοί παρουσιάζονταν και δύσκολοι. Συμπληρωματικά, και για να έχει και περιθώριο εναλλακτικής λύσης, όρισε σιωπηλά και μια εσωκομματική διαδικασία απονομής χρίσματος στην οποία από ότι φάνηκε κατέθεσαν αίτηση τρία πρόσωπα: ο κ. Μουρκούσης πρώτος, ο κ. Πρεβεζάνος δεύτερος και ο κ. Καρανικόλας τρίτος. Προφανώς από εκεί προκύπτει και η, ηθελημένα εσφαλμένη ή όχι είναι άλλο θέμα, δήλώση του κ. Μουρκούση ότι είναι ο μοναδικός υποψήφιος που κατέθεσε αίτημα στήριξης, αφού μέχρι τη στιγμή που πήγε στο κόμμα ήταν όντως ο μοναδικός αιτών. Και περνούσε ο καιρός και απάντηση δεν έπερνε το κόμμα, ή τουλάχιστον έτσι διέρρεε. Και περίμεναν όλοι οι δεξιοί την απάντηση του Καθηγητή και αυτή δεν ερχόταν και ξαναπερνούσαν οι μέρες. Κάπου εκεί προκύπτει η ανεξαρτητη υποψηφιότητα Μουρκούση. Και θα μπορούσε να είναι πέρα για πέρα δικαιολογημένη και αναμενόμενη αφού οι κεραυνοί του για το κόμμα και τις άστοχες ενέργειές του θα ήταν απόλυτα πιστευτές αν δεν είχε το παρελθόν του 2006. Δεύτερη φορά λοιπόν ο κ. Μουρκούσης πήγε κόντρα στο κόμμα με το οποίο κέρδισε φήμη και αξιώματα. Η στάση του κ. Πρεβεζάνου ήταν η γνωστή και ελαφρώς άστοχη πολιτικά "περιμένω να τελειώσουν οι εσωκομματικές διαδικασίες". Και τη χαρακτηρίζω πολιτικά άστοχη αν και ήταν πολιτικά ηθική, αφού ο έταιρος διεκδικητής την ίδια ώρα προχωρούσε σαν να είχε πάρει το χρίσμα, άλλωστε υποστήριζε ότι θα το έχει όντως. Και φυσικά, για να μην ξεχνιώμαστε, οι μέρες περνούσαν. Όλο αυτό το διάστημα, ο τρίτος διεκδικητής κ. Καρανικόλας είχε καταφέρει να αλλάξει τέσσερις φορές άποψη (κατεβαίνω - δεν κατεβαίνω - στηρίζω άλλον - ξανακατεβαίνω) και γενικώς να βγαίνει μόνος του νοκ άουτ. Η κομματική νομιμότητα θα επέβαλέ πλέον το αυτονόητο: χρίσμα στον κ. Πρεβεζάνο που - τουλάχιστον - έμεινε στη διαδικασία.
Κι όμως: η αγκύλωση στη λογική του 35άρη-45άρη που θα μας έσωζε και τον περιμέναμε σα Μεσσία από τη μια, η αναποφασιστικότητα των υπεύθυνων και η ισοπεδωτική λογική από την άλλη, οδηγούν ακόμη και σήμερα στην πιο εξωφρενική κατάσταση των τελευταίων τουλάχιστον εκλογών. Ακούγεται σαν ανέκδοτο αλλά χρειάστηκαν τρεις δημοσκοπίσεις μέχρι τώρα (κάνω λάθος ή έχασα και εγώ το μέτρημα?) για να φτάσουμε στο σημείο να κάνουμε και τέταρτη δημοσκόπιση και να καταλήξουμε (?) τελικά στον υποψήφιο που θα επιλέξει να στηρίξει η ΝΔ. Κια ρωτάω: αυτό τον έρμο το νεοδημοκράτη τον σκέφτεστε? Οι Βουλευτές και οι πολιτευτές από την περιοχή με τι ασχολούνται όλο αυτό τον καιρό? Τους έχετε ακούσει? τους έχετε δει να παίρνουν θέση επίσημα? Κύριοι, θα έρθει η ώρα να ξαναζητήσετε την ψήφο του λαού. Με τι μούτρα θα αντιμετωπίσετε τον ψηφοφόρο όταν θα σας ρωτήσει "ποια ήταν η θέση σας στις δημοτικές"?
Ποια ήταν η θέση της τοπικής και της νομαρχιακής? Είδαμε μόνο μια ανακοίνωση της δεύτερης ότι δεν συζήτησε με τον κ. Παπαθέου και τίποτε άλλο. Και για να αποδείξω ότι δεν υπήρξε κανένας στρατηγικός σχεδιασμός και δεν τηρήθηκε ούτε η διαδικασία που το ίδιο το κόμμα πρότεινε, ερωτώ: τον κ. Μπρούμα με ποια διαδικασία τον βάλατε στο παιχνίδι? Φαίνεται λίγο δύσκολο να πέρασε από έξω, να είδε φως και να μπήκε μόνος του. Ποιος πήρε την πολιτική απόφαση να τον καλέσει για συνομιλίες όπως διέρευσε? Δεν αμφισβητείται η επιστημονική κατάρτιση και η σοβαρότητα του κ. Μπρούμα φυσικά, κρίνεται όμως η στάση της επίσημης ΝΔ στο νομό και την πόλη.
Από την άλλη μεριά, το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε ως υποψήφιο τον κ. Ψαράκη. Ήταν μια επιλογή που άλλες εποχές θα ξάφνιαζε αφού ο κατά τα άλλα σεβαστός συμπολίτης δεν συγκεντρώνει και δεν συσπειρώνει το χώρο του κόμματος από το οποίο προέρχεται. Συμπληρωματικά έρχεται η υποψηφιότητα του κ. Αναγνωστόπουλου που είναι γνωστό ότι αν δεν υπήρχε Καλλικράτης θα ήταν τουλάχιστο ανέκδοτο κάθε σκέψη καθόδου του στις δημοτικές εκλογές. Καταλήγουμε έτσι στο συμπέρασμα ότι ο χώρος του ΠΑΣΟΚ είναι ουσιαστικά ακάλυπτος και εγκλωβισμένος σε πρόσωπα που είτε είναι φθαρμένα είτε είναι δύσκολο έως αδύνατο να αναλάβουν την ευθύνη του διευρυμένου Δήμου.
Είναι λοιπόν πολύ σοβαρή ευκαιρία για τη ΝΔ να κερδίσει το νέο διευρυμένο δήμο αφού το ΠΑΣΟΚ φαινόταν να έχει μεγαλύτερα προβλήματα από τη ΝΔ και οι ψηφοφόροι του θα έτρεχαν προς κάποια σοβαρή εναλλακτική λύση. Αλλά ποια θα ήταν αυτή? Με τα σημερινά δεδομένα ποιος θα μπορούσε να αποτελέσει λύση όχι μόνο για τον αγωνιούντα νεοδημοκράτη αλλά και για τον δυσαρεστημένο πασοκτζή? Και μιλάω μεταξύ των Μουρκούση - Πρεβεζάνου που εν δυνάμει θα μπορούσαν να κερδίσουν τη μάχη. Πιστεύω πως αν και η πορεία του καθενός ήταν διαφορετική, αφού ο κ. Πρεβεζάνος δεν πλήγωσε ποτέ το κόμμα από το οποίο προέρχεται και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί "δεξιότερος" του κ. Μουρκούση, τελικά πιο πολυσυλλεκτικός θα μπορούσε να είναι ο κ. Πρεβεζάνος. Αυτός θα μπορούσε να κερδίσει και τους δεξιούς και τους αριστερούς ή κεντρώους ψήφους της περιοχής και να φτάσει σε μια επικράτηση. Άλλωστε και το 2002 κάτι τέτοιο έγινε και κερδήθηκε ο δήμος με 55%.
Κατά τα άλλα όμως το κόμμα, που εννοείται ότι σκέφτεται πιο πολιτικά από τον κάθε πολίτη, περιμένει. Τι περιμένει? Άγνωστο... Και η μάχη γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Ξυπνήστε κύριοι!
ΝεοΔυσαρεστημένος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου