Ελπίδα της Ελλάδας οι νέοι άφθαρτοι άνθρωποι

Από τον ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟ ΙΩΑΝΝΗ M.Sc., Ph. D.

ΣΥΜΒΟΥΛΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

ΠΡΟΕΔΡΟ ΔΗΜ. Τ.Ο. ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται σε μια πολύ κρίσιμη και δύσκολη συγκυρία. Έφτασε στο χείλος του γκρεμού, ή καλύτερα την έφτασαν οι πολιτικές πρακτικές κατά πρώτο και κύριο λόγο των κυβερνήσεων του Πασόκ. Δυστυχώς όμως και η Νέα Δημοκρατία δεν έκανε αυτά που έπρεπε όταν ήταν κυβέρνηση για να αποτρέψει τα χειρότερα.
Βέβαια κανείς δεν φανταζόταν πριν από μερικούς μήνες ότι θα υπήρχε ποτέ Ελληνική κυβέρνηση που με σκοπιμότητες ή και παραλήψεις θα οδηγούσε την χώρα στην χρεοκοπία και θα μας έφερνε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μέσα στα σπίτια μας και στη ζωή μας. Κανείς δεν πίστευε, ότι θα υπήρχε πρωθυπουργός Ελληνικής κυβέρνησης που θα υπέγραφε, να είναι αρμόδια για την εκδίκαση του χρέους της Ελλάδος δικαστήρια του εξωτερικού και όχι τα Ελληνικά, που θα εκχωρούσε δηλαδή, δικά μας εθνικά δικαιώματα σε άλλους.
Στις μέρες που ζούμε γίνεται από όλους αντιληπτό ότι οι πολιτικές που εφαρμοστήκαν στο παρελθόν ξεπεράστηκαν ταχύτατα και διαψεύστηκαν πανηγυρικά. Μια μακρά πολιτική περίοδος τελειώνει, γιατί έγιναν αντιληπτά τα ψέματα στα οποία στηριζόταν. Διαψεύστηκαν οι μύθοι που τη συντηρούσαν.
Σήμερα χρειαζόμαστε νέες πολιτικές πρακτικές που θα βασίζονται στην αλήθεια, την ειλικρίνεια και θα δίνουν ελπίδα για να πάμε μπροστά, να μην επαναλάβουμε τα σφάλματα του παρελθόντος και για να μη βρεθούμε ποτέ ξανά σε τέτοια κατάσταση.
Χρειαζόμαστε αξίες και άτομα για να τις υπηρετήσουν. Οι νέοι άφθαρτοι άνθρωποι είναι η ελπίδα της Ελλάδας αυτούς τους χρειαζόμαστε άμεσα. Ανθρώπους που εργάζονται, που με προσπάθεια κατακτούν μέρα με τη μέρα τη ζωή τους, βασιζόμενοι στις δικές τους δυνάμεις, τη δημιουργικότητα και το δαιμόνιο του αγνού Έλληνα, αυτοδημιούργητοι. Πραγματικά άφθαρτα νέα στελέχη που δεν θα έχουν ως αυτοσκοπό την κατάληψη θέσεων, αξιωμάτων, την προσωπική τους στείρα μικροφιλοδοξία, αλλά μέσα από τις θέσεις και τα αξιώματά τους, την προσφορά προς το συνάνθρωπο, την κοινωνία και την πολιτεία. Ο χρυσός κανόνας στην πολιτική είναι: πρώτα το συμφέρον του έθνους, μετά οι κομματικές επιδιώξεις, τελευταίες οι προσωπικές φιλοδοξίες. Για να δοθεί όμως η ευκαιρία σε νέα στελέχη, φρέσκα σε ιδέες, χωρίς εξαρτήσεις και αγκυλώσεις του παρελθόντος θα πρέπει να υπάρξει αξιοκρατία, αντικειμενικότητα. Ακόμη και η θέση στο ψηφοδέλτιο ή η βουλευτική έδρα να μην καταλαμβάνεται (όπως πολλές φορές γίνεται σήμερα) λόγω κάποιου κληρονομικού δικαιώματος, καθώς το κοινοβούλιο δεν είναι το μαγαζί κανενός να το κληρονομήσει.
Σήμερα έχουμε ανάγκη από άτομα που να πιστεύουνε ότι χρειάζονται σοβαρές αλλαγές στην σκέψη, στην καθημερινή πρακτική, Σήμερα χρειάζεται μια ακόμη Ελληνική Επανάσταση. Επανάσταση συνειδήσεων αλλά και Επανάσταση του Αυτονόητου. Επανάσταση στις προτεραιότητες της Πολιτικής και στη νοοτροπία της Κοινωνίας.
Μια κοινωνία αλλάζει πραγματικά μόνο με τη θέλησή της, με την ενεργό συμμετοχή της, με συναίνεση. Η Ελπίδα της Ελλάδας οι νέοι άφθαρτοι άνθρωποι έχουν την θέληση να αλλάξουν τις παθογένειες του παρελθόντος, αν τους δοθεί η δυνατότητα, αν τους το επιτρέψουν τα συμφέροντα. Δεν πιστεύουνε ότι πρέπει να υπάρξει ένας «δυνάστης», ένας εξωτερικός καταναγκασμός (ΔΝΤ) για να αλλάξει η Ελλάδα. Απλά πρέπει να τους δοθεί η ευκαιρία, να τους βγάλουμε από την γωνία που τους έχουμε στριμώξει, να τοποθετηθούν στο επίκεντρο της δράσης, να τους επιτραπεί ελεύθερα να εργαστούν, να δημιουργήσουν.
Όλοι σήμερα υποκριτικά μιλάνε για ανάπτυξη. Αλήθεια με την ανεργία σήμερα να πλήττει κυρίως τους νέους πως είναι δυνατόν να έχουμε ανάπτυξη. Ανάπτυξη που δεν δίνει Προοπτική στους νέους ανθρώπους και δεν αντλεί από το δυναμισμό και τη δημιουργικότητά τους, μοιάζει με κακόγουστο ανέκδοτο, καθώς γρήγορα βαλτώνει…